Aby otrzymywać pieniądze od miesiąca urodzenia dziecka, wniosek należy złożyć w okresie 3 miesięcy, licząc od dnia urodzenia się dziecka. Bon turystyczny a urodzenie dziecka Osoby, które do końca 2021 r. uzyskają prawo do świadczenia wychowawczego (tzw. 500 plus) mogą ubiegać się również o bon turystyczny. Wachlarz świadczeń jest bardzo szeroki i zazwyczaj uwzględnia również świadczenia na wypadek urodzenia dziecka, jednak suma ubezpieczenia w polisach grupowych jest zazwyczaj niska, u wybranych ubezpieczycieli świadczenia te wynoszą w zależności od wybranego pakietu: Warta: 800 do 1200 zł (Dla Ciebie i Rodziny). Kierownik USC przygotowuje protokół zawierający dane dziecka oraz jego rodziców, następnie poświadcza go własnym podpisem i przekazuje do podpisania osobie zgłaszającej urodzenie. 2. Kierownik USC rejestruje urodzenie dziecka, zameldowuje je i ustala dla niego numer PESEL. 3. Zwieńczenie postępowania stanowi wydanie następujących Jeżeli rodzice nie dokonają zgłoszenia w wyznaczonym terminie, kierownik urzędu zarejestruje urodzenie dziecka na podstawie otrzymanej karty urodzenia oraz sam wybierze imię dla dziecka. Po zgłoszeniu narodzin dziecka można starać się o becikowe w Starym Sączu oraz kosiniakowe w Starym Sączu – świadczenia dla świeżo upieczonych Osoby zatrudnione w oparciu o umowę o pracę, mają prawo do wielu świadczeń z tytułu ubezpieczeń ZUS czy też w związku z innymi, opłacanymi składkami. A jak wygląda kwestia rolników? Czy mogą oni otrzymać rentę z KRUS? Czy mogą skorzystać z opcji sanatorium KRUS albo dostać świadczenia z tytułu urodzenia dziecka albo zasiłek pogrzebowy? Rozwiewamy wszelkie wątpliwości! Urodzenie dziecka w ciągu 2 tygodni po terminie nie stwarza zagrożenia ani dla mamy, ani dla dziecka. Jednak nie ma się czym martwić – ciąże przenoszone , czyli trwające dłużej niż 42 tygodnie i są wskazaniem do wywołania porodu , stanowią tylko 3 proc. wszystkich ciąż. l7Ieka. Gdzie załatwisz sprawę? Wniosek możesz złożyć we właściwym terytorialnie urzędzie konsularnym RP. Czy musisz składać dokumenty osobiście? Nie, dokumenty można złożyć osobiście albo listownie. Jak umówisz się na spotkanie? Na wizytę umów się za pomocą systemu e-konsulat. Jakie dokumenty musisz złożyć? wniosek o transkrypcję (dostępny w urzędzie konsularnym i do pobrania u dołu strony), oryginał zagranicznego aktu urodzenia dziecka, zawierający imiona i nazwiska rodziców, tłumaczenie zagranicznego aktu urodzenia dokonane przez tłumacza przysięgłego lub konsula, ponadto w przypadku jeżeli jeden z małżonków nie posiada polskiego aktu urodzenia, a w Polsce nie zostało zarejestrowane małżeństwo rodziców dziecka rekomendujemy złożenie oryginału aktu urodzenia tego rodzica (może być wymagana apostille lub legalizacja, o ile nic innego nie wynika z odrębnych przepisów) wraz z tłumaczeniem dokonanym przez tłumacza przysięgłego lub konsula. Bez złożenia powyższego dokumentu trankrypcja może zostać dokonana, jednakże transkrybowany akt nie będzie posiadał wszystkich danych i może nie być możliwe nadanie numeru PESEL i wyrobienie dokumentu paszportowego. Pamiętaj! Dokumenty sporządzone w języku obcym musisz złożyć wraz z urzędowym tłumaczeniem na język polski dokonywanym przez: tłumacza przysięgłego wpisanego na listę prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości tłumacz przysięgłego uprawnionego do dokonywania takich tłumaczeń w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) konsula. Ile zapłacisz? Opłata wynosi 52 CHF. W przypadku złożenia wniosku drogą korespondencyjną prosimy o dokonanie przelewu na konto ambasady: CH11 0900 0000 3001 7032 8 Konto pocztowe: 30-17032-8 oraz dołączenie dowodu uiszczenia opłaty do wniosku. Jaki jest termin realizacji? Konsul niezwłocznie przekaże Twój wniosek do wskazanego przez Ciebie kierownika urzędu stanu cywilnego. Jak odbierzesz dokumenty? Polski odpis aktu odbierzesz osobiście w konsulacie albo może zostać wysłany pocztą. Jak możesz się odwołać? Kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia dokonania przeniesienia zagranicznego aktu stanu cywilnego (transkrypcji), jeżeli: dokument w państwie wystawienia nie jest uznawany za dokument stanu cywilnego lub nie ma mocy dokumentu urzędowego lub nie został wydany przez właściwy organ, lub budzi wątpliwości co do jego autentyczności, lub potwierdza zdarzenie inne niż urodzenie, małżeństwo lub zgon, zagraniczny dokument powstał w wyniku transkrypcji w państwie innym niż państwo zdarzenia, byłoby to sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. Odmowa dokonania przeniesienia zagranicznego aktu stanu cywilnego nastąpi w formie decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do właściwego miejscowo wojewody. Najczęściej zadawane pytania Czy do złożenia wniosku o transkrypcję konieczna jest obecność obojga rodziców? Nie, obecność obojga rodziców nie jest konieczna przy składaniu wniosku o transkrypcję aktu urodzenia ich dziecka. Wniosek do wybranego kierownika urzędu stanu cywilnego o dokonanie transkrypcji może złożyć osoba, której dotyczy zdarzenie podlegające transkrypcji lub inna osoba, która wykaże interes prawny w transkrypcji. Czy wniosek o transkrypcję może złożyć osoba inna niż rodzic? Wniosek o dokonanie transkrypcji może złożyć osoba „która wykaże interes prawny w transkrypcji”. W związku z tym przypadki składania wniosków np. przez osoby niespokrewnione lub instytucje miejscowe są oceniane indywidualnie. Moja partnerka urodziła dziecko w Szwajcarii. Na akcie urodzenia naszego dziecka są wskazane moje dane jako ojca dziecka. Ale w Polsce wciąż toczy się sprawa rozwodowa partnerki. Czy w przypadku transkrypcji do polskiego aktu urodzenia zostaną wpisane dane jej męża jako ojca dziecka? Nie, dane ojca dziecka będą takie jak w zagranicznym akcie urodzenia. W czasie wizyty zostaniecie poproszeni o wskazanie adresu zamieszkania męża partnerki. Po dokonaniu transkrypcji kierownik urzędu stanu cywilnego zawiadomi jej męża o zarejestrowaniu aktu urodzenia dziecka i wpisaniu Twoich danych jako ojca dziecka. Poinformuje także męża partnerki, że jeżeli on sam poczuwa się do ojcostwa, może wnieść do sądu sprawę o zaprzeczenie ojcostwa. Czy sporządzenie polskiego aktu urodzenia wiąże się z nadaniem numeru PESEL? Nie do końca. W przypadku osób urodzonych za granicą i nieposiadających zameldowania w Polsce sporządzenie (w wyniku transkrypcji) polskiego aktu urodzenia jest warunkiem koniecznym do nadania numeru PESEL. Ale wniosek o nadanie tego numeru dziecku składa się dopiero w czasie wizyty paszportowej. W przypadku osób, które dokonały transkrypcji w związku z toczącym się postępowaniem o potwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego warunkiem dodatkowym przyjęcia wniosku paszportowego (i nadania numeru PESEL) będzie uzyskanie pozytywnej decyzji wojewody w sprawie posiadania polskiego obywatelstwa. Dane w zagranicznym akcie urodzenia naszego dziecka zostały zapisane bez polskich znaków diakrytycznych. Jak to się ma do wniosku o transkrypcję? W takim wypadku możecie złożyć wniosek o dostosowanie pisowni w akcie sporządzonym w wyniku transkrypcji do reguł pisowni polskiej lub wniosek o sprostowanie danych w oparciu o Wasz akt małżeństwa lub Wasze akty urodzenia. O ile jednak urzędy stanu cywilnego w Polsce dokonują sprostowania na takiej podstawie danych rodziców w akcie urodzenia ich dziecka (jako osoby posiadające już akta stanu cywilnego w Polsce), to nie zawsze dokonują sprostowania danych samego dziecka. Może to prowadzić do sytuacji, w której dane rodziców zostaną zapisane zgodnie z regułami pisowni polskiej, a dane dziecka bez polskich znaków diakrytycznych. Materiały Wniosek o transkrypcję aktu urodzenia Wni Podstawa prawna Ustawa z dnia 28 listopada 2014 roku Prawo o aktach stanu cywilnego Macierzyństwo i duma w jednym stoją domu. Po raz pierwszy uświadomiłam to sobie dawno temu, na trasie z Kamiennej Góry do Wałbrzycha. Tak o tym piszę w książce: Jadę z dzieckiem autobusem. Są lata dziewięćdziesiąte, stary pekaes zawodzi rdzawo, brudne szyby kradną światu i tak blade kolory (…). Mam osiemnaście lat, dziecko niespełna dwa. Przytulam je niezręcznie, uciszam, gdy próbuje popłakiwać i czuję… dumę. Dziecko nie jest moje, więc i duma nie należy do mnie. Dostałam ją wraz z wózkiem i plecakiem wypchanym pieluchami. Choć jej nie chcę i nie rozumiem, raz, dwa rozparła się w moim sercu, rozpanoszyła jak stara bywalczyni…* To właśnie wtedy odkryłam, że status matki, choćby zastępczy i chwilowy, rodzi przedziwne poczucie wyniosłości. Z brzdącem na kolanach poczułam się ważna i dojrzała. Nagle pasowałam do społecznej układanki jak brakujący puzzel. Moje nastoletnie rozterki, tożsamościowe boje i irytujące poczucie nieprzystosowania w kontakcie z dzieckiem zacierały się szybciej niż wałbrzyski pejzaż za brudną szybą autobusu. Byłam (przez chwilę) matką. Byłam kimś. Kilka epok później blogerka Justyna Basińska napisze tekst pod znamiennym tytułem: „Duma – drugie imię każdej mamy”. Gdy poszłam na studiach, pewna doktorka polonistyki powiedziała mi, że odkąd urodziła dziecko, wszystkie ulubione książki czyta od nowa, bo teraz – jako świeżo upieczona matka – odnajduje w nich nowe sensy. Dała mi w ten sposób do zrozumienia, że w moim bezdzietnym odbiorze literatury zawsze będzie „martwy kąt”. Mogę kręcić głową i wyginać się jak paragraf, ale i tak pewnych istotnych znaczeń nie dojrzę, póki w moim organizmie nie wzrośnie poziom hormonu beta hCG, a przy piersi nie zakwili niemowlak. Miałam wówczas dwadzieścia parę lat i wiedziałam, że matczyne uniesienia, choćby najbardziej twórcze i rozwijające, są nie dla mnie. Przełknęłam więc przytyk, popiłam tanim winem i sięgnęłam po kolejną książkę, zastanawiając się, ile razy trzeba rodzić, by wyłuskać z niej komplet znaczeń. Rodzicielskie poczucie dumy Przez następne trzy dziesięciolecia często zderzałam się z rodzicielskim poczuciem dumy, a niekiedy wręcz – z rodzicielskim zadufaniem. Nie zliczę, ile razy czytałam i słyszałam, że matki są lepiej zorganizowane i zmotywowane do pracy niż kobiety bezdzietne, że macierzyństwo to lokomotywa samorozwoju i wyższa szkoła zarządzania czasem. Że matkom z urzędu powinno się przyznawać koncesje na tworzenie więzi i certyfikaty multitaskingu. Że macierzyństwo rozwija inteligencję (Katherine Ellison) i obdarza nadludzką siłą, a nawet – że rodzice są znacznie mniej skłonni popełnić samobójstwo niż ludzie bezdzietni (Robin Simon). Oczywiście wśród tych opinii nie mogło zabraknąć tych sztandarowych, ukazujących rodzicielstwo jako jedyne źródło sensu, miłości i dojrzałości, a także – jako postawę użyteczną społecznie. Dopóki w społeczeństwie rodzice stanowili miażdżącą większość, takie tezy nie budziły kontrowersji, zwłaszcza że powtarzano je od stuleci. O tym, że „niewiasta polska w całym swoim majestacie” jest MATKĄ i obywatelką, można było przeczytać na przykład w rozprawie* Kazimierza Wł. Wójcickiego z 1875 roku, ale również usłyszeć na wiejskim weselu, gdzie pan młody śpiewał pannie młodej: „A jak będzies miala syna, będę cię sanował”. Przez stulecia kobiety niewiele znaczyły i niewiele mogły, dopóki nie zostały matkami. Urodzenie dziecka dawało im względne poczucie niezależności i odrobinę władzy, a zatem musiało napawać dumą. Oczywiście przywilejami i poważaniem społecznym mogły cieszyć się jedynie mężatki. Panny z dzieckiem uchodziły za symbol moralnego upadku, a nieślubne macierzyństwo strącało kobietę do piekła społecznego upokorzenia. Jeszcze całkiem niedawno, na przełomie tysiącleci, badaczki Maria Strykowska i Anna Titkow pisały, że ze wszystkich pełnionych przez kobietę ról polskie społeczeństwo najwyżej ceni te przypisane jej przez biologię i tradycję. Mogłyśmy być genialnymi pisarkami, świetnymi menadżerkami, wybitnymi alpinistkami, duszami towarzystwa czy tytankami pomocy humanitarnej, a i tak oceniane byłyśmy na podstawie tego, ile mamy dzieci i co z nich wyrosło. W XX wieku, zwłaszcza w jego drugiej połowie, rodzicielskie poczucie wyższości zyskało naukową podbudowę. Zaczęło przybywać tekstów, które dowodziły, że matki i ojcowie są szczęśliwsi, zdrowsi i pełniej realizują ważne cele rozwojowe niż ludzie bezdzietni, a urodzenie potomka wydłuża życie i – uwaga! – poprawia jakość doznań seksualnych. Trudno zliczyć dziedziny, w których rodzice – zdaniem naukowców, publicystów i blogerów – mieli być lepsi od reszty świata. I choć wiele z tych badań zostało ostatecznie zakwestionowanych, poddanych w wątpliwość lub przykrytych innymi danymi, dowodzącymi, że ciąża mocno postarza organizm matki, bezdzietność nie musi spychać na dno rozpaczy, a dziecko to nie prozac, przekaz poszedł w lud. Do dziś bałamutnie zachęca, by wstępować w rodzicielskie szeregi, a przy okazji piętnuje i unieszczęśliwia tych, którzy dzieci mieć nie mogą. Hegemoniczna kobiecość i psychologiczne głaski Najmocniej jak zwykle obrywają kobiety, w końcu w tradycyjnej narracji macierzyństwo uchodzi za ostateczne wcielenie kobiecości. Te z nas, które pragną być „zdrowe” i „normalne”, które chcą być dumne z siebie i akceptowane w środowisku, muszą obowiązkowo zostać matkami. Rosemary Gillespie, amerykańska biolożka ewolucyjna, opisując tę sytuację, używa terminu „hegemoniczna kobiecość”. To niestety wciąż powszechny konstrukt, który na niematki każe patrzeć jako na kobiety ułomne, niepełne lub nieprawdziwe. Efekt? Bezdzietnicom z wyboru dynda to i powiewa. Odrzucają nie tylko macierzyństwo, ale także jego ideologiczny background, a zatem nie przejmują się swoją domniemaną ułomnością. Gorzej z kobietami bezdzietnymi mimowolnie. Te bardzo często czują się gorsze, niepełnowartościowe, a samopoczucia – jak dowodzą badania Marii Ziemskiej* – nie jest w stanie poprawić im nawet adopcja. Hegemoniczna kobiecość staje się źródłem cierpienia. Kolejnym ważnym powodem rodzicielskiej dumy jest wysoka ranga, jaką społeczeństwo przypisuje macierzyństwu i ojcostwu. Naukowcy i publicyści wciąż piszą o „wartości macierzyństwa” (ok. 2 610 000 wyników w przeglądarce Google) oraz… o „problemie bezdzietności”. Na hasło „wartość bezdzietności” przeglądarka na G głupieje. Nie znalazłam ani jednego tekstu naukowego czy publicystycznego, który posługiwałby się tą frazą. Bezdzietność zwykle paruje się z „problemem”, „plagą”, „epidemią”… Nawet w najnowszych publikacjach, na pozór przychylnych niekonwencjonalnym wyborom, wartością jest nie sama bezdzietność, ale prawo do jej wyboru. Tak jakby życie wolne od dzieci nie miało żadnych atrakcyjnych i wartościowych aspektów. Poza jednym, jakże trywialnym – nie trzeba zmieniać pieluch (w domyśle: wybierają je tylko egoiści i śmierdzące leniuszki). I rzeczywiście! Gdy poczytać publikacje naukowe, można dojść do wniosku, że opcja childfree life jest bezwartościowa zarówno w planie społecznym, jak i indywidualnym. Naród – w zbiorowym mniemaniu – nie ma z nas żadnego pożytku, a nasze życie społeczne – również w zbiorowym mniemaniu – lokuje się na poziomie zdechłego skorupiaka. Inaczej rzecz się ma z rodzicami! Zgodnie z psychologicznym modelem wartości dziecka (Value of Children, VoC) mogą oni liczyć na szereg korzyści, certyfikat dorosłości, tożsamość społeczną, poczucie przynależności, symboliczną nieśmiertelność, miłe sercu przekonanie o własnej moralności, poczucie sprawstwa i osiągnięć, a także wysoki status społeczny*. Na te psychologiczne głaski łasi się wielu ludzi. Urodzenie i wychowanie dziecka może wydawać się prostsze niż szukanie tożsamości, przynależności i nieśmiertelności na własną rękę. A że rodzicielstwo to trud, wyzwania i wyrzeczenia… Furda! Instynkt i babcie pomogą! Macierzyństwo, duma i kulturowy zamęt Żyjemy jednak w czasach kulturowego zamętu i to, co jeszcze kilkanaście lat temu uchodziło za pewnik, dziś bywa kwestionowane. Na przykład niebotycznie wysokie pozycjonowanie macierzyństwa. Przez lata społecznie dopieszczane, cenione i pożądane, nagle stało się obiektem kpin. Przedmiotem zmasowanej nagonki. Celem hejterskich ataków. Spójrzmy, co się stało z dumnym hasłem„matka Polka”. W obecnych czasach ma zdecydowanie negatywny wydźwięk. Kojarzy się z nieroztropną życiowo cierpiętnicą, która dała się wrobić w pełnoetatowe, zmaltretowane macierzyństwo, nie zabezpieczywszy sobie tyłów. Obrazowo pisze o tym Dagmara Hicks na blogu „Cała reszta” Kiedy słyszysz słowa Matka Polka, widzisz ją wyraźnie. Widzisz kobietę, na której wisi gromadka dzieci, w tym koniecznie jedno przy cycu, bo przecież musi karmić do momentu, aż wszyscy się od niej odwalą, ciągnie z Biedry ciężkie siaty, obiadki podaje, z domu nie wychodzi, włosów nie myje, nie wie, co to seks, bo przecież ze starym się już dawno poglądowo rozjechali. Od pięciu lat wisi na niej non stop jakieś dziecko, niech przynajmniej on da sobie spokój. Dla rozrywki, liżąc podłogi i krochmaląc śnieżnobiałe obrusy pod niedzielny rosół, pod nosem sobie podśpiewuje „Słodko jest nie myśleć o niczym, się zgubić we własnej spódnicy (…). Lubię być kurą domową, do pralki wrzucić problem wraz z głową. Rodzicielstwo, a zwłaszcza macierzyństwo bardziej niż z dojrzałością, troską i odpowiedzialnością w czeluściach internetu zestawiane jest z lekkomyślnością, niezaradnością czy postawą roszczeniową. To mocna odpowiedź młodych na zajadły perswazyjny pronatalizm, na grabienie ich z kasy i godności (w iście janosikowym stylu: zabierzemy bezdzietnym, oddamy rodzicom), na wtrącanie się w ich intymne wybory, a także na wszechobecny, histeryczny dzieciocentryzm. Pokolenie dzisiejszych dwudziestolatków wydaje się pierwszym tak odpornym na nachalną promocję „wartości rodzicielskich”. I pierwszym, które tej promocji postawiło tamę. Zrobiło to po swojemu: głośno, wulgarnie i pogardliwie, jakby nałożyło końskie okulary. Nie wszystkim się to podoba, ale trudno nie dostrzec w tym desperackiej próby samoobrony w obliczu miażdżącej przewagi pronatalistów. W poszukiwaniu bezdzietnej dumy Ale okładanie rodziców pałą pogardy, choć psychologicznie do wytłumaczenia, jest mało konstruktywne. Potwierdza jedynie negatywny stereotyp bezdzietników jako osób samolubnych, nienormalnych, niedojrzałych, zgorzkniałych i nienawidzących dzieci. Aby z wyboru bezdzietnego życia zdjąć ciążące na nim odium, musimy mówić o bezdzietności bez pronatalistycznych klisz. Potrzebujemy też pozytywnych bezdzietnych narracji, a o to w Polsce trudniej niż o białe trufle. Nikt dziś publicznie nie kwestionuje prawa do bezdzietności, ale pisanie o tym, że jest ona fajna, a nawet fajniejsza od rodzicielstwa wciąż narusza społeczne tabu. Widać to choćby w komentarzach pod postami o szczęśliwym życiu bez dzieci. Społeczna akceptacja wyczerpuje się w sformułowaniu „Każdy ma prawo żyć, jak chce”. Próba przypisania bezdzietności ponętnych atrybutów kończy się zwykle hałaśliwą imbą. Spróbujcie napisać gdziekolwiek: „Jestem szczęśliwa, beztroska i nieuwikłana w zależności. Mam kontrolę nad swoim życiem, czas na przyjemności, nie zżerają mnie rodzicielskie lęki, a pieniądze wydaję tylko na siebie…” Założę się o wszystkie trufle świata, że natychmiast zostaniecie zakrzyczane, nazwane egoistkami i wezwane do cierpienia. Dopóki nie zrównoważymy pozytywnego obrazu rodzicielstwa pozytywnym obrazem bezdzietności, wybór życia bez dzieci zawsze będzie wydawał się gorszy i ryzykowny. Rodzicielska propaganda od lat żerowała na bezdzietnych, przedstawiając ich jako nieszczęśliwych, ułomnych, samotnych i życiowo niezrealizowanych. Z kolei posiadanie dzieci miało być jedyną drogą wiodącą do dojrzałości, szczęścia, spełnienia, społecznej akceptacji, zdrowia fizycznego i psychicznego oraz do symbolicznej nieśmiertelności. Nic dziwnego, że ludzie, którzy nie mogą mieć potomstwa, czują się tym upokorzeni. Są gotowi ryzykować zdrowiem, majątkiem, a niekiedy nawet życiem, byleby uciec przed tą nieszczęsną, bezwartościową bezdzietnością. Na usta ciśnie się zatem pytanie, które już w 2003 roku zadała wspomniana wcześniej amerykańska badaczka Rosemary Gillespie: czy ludzie bezdzietni są w stanie rozwinąć pozytywną tożsamość, odrębną od tożsamości rodzicielskiej? Odpowiedź znajdziemy choćby w eseju Mony Chollet „Czarownice. Niezwyciężona siła kobiet”. Rozdział poświęcony odmowie macierzyństwa jest wielkim peanem pochwalnym bezdzietnego życia: Wybór ten jest jak bomba tlenowa – pisze Chollet – jak róg obfitości. Uprawnia do takich ekscesów jak luksus czasu przeznaczonego wyłącznie dla siebie i swoboda, z jakiej możemy dowolnie korzystać, pławiąc się w niej do utraty tchu, bez obaw, że ich nadużyjemy, ale z poczuciem, że to, co interesujące, zaczyna się tam, gdzie zwykle w zgodzie ze zdrowym rozsądkiem należałoby się zatrzymać. Według mojej logiki nieprzekazywanie życia pozwala cieszyć się nim w pełni. Francuska eseistka twierdzi, że odrzucając macierzyństwo, nie stajemy się „kobietami niespełnionymi”, lecz dajemy sobie szansę na spełnienie nieograniczone wymogami tradycyjnej kobiecej roli. Z kolei jedna z bohaterek mojej książki „Szczerze o życiu bez dzieci” – żołnierka i lekarka, która z całego serca pragnęła zajść w ciążę, ale po kolejnej nieudanej próbie in vitro powiedziała pas – porównała bezdzietność do wizyty w sklepie z cukierkami: Myślę, że w życiu trzeba godzić się z pewnymi kosztami. Przeżyłam absolutnie cudowne chwile. Na pewno nie wyjechałabym do Afganistanu, gdybym miała dzieci. Na pewno nie robiłabym mnóstwa tych różnych wariactw. Czasami siedzę i dziękuję Bogu, że moje życie jest tak bogate, tak pełne doświadczeń. Czuję się jak dzieciak w sklepiku ze słodyczami, któremu pozwolono wziąć i zeżreć wszystko. To ma swoją cenę. Tą ceną jest bezdzietność. Czy było warto? Nie mam pojęcia. Ale cukierki są dobre! Pozytywnych aspektów życia bez dzieci jest dużo więcej. Warto o nie pytać i warto je eksponować, bo bezdzietność to ani problem, ani negatyw rodzicielstwa. Dla tych, którzy jej pragną, jest fundamentem dobrego, wartościowego życia. Może być też źródłem siły, odwagi, wewnętrznej harmonii i psychicznego luzu, a dla społeczeństwa – cenną lekcją inności. Dlatego mam nadzieję, że po wysypie tekstów mówiących o tym, dlaczego ludzie nie chcą mieć dzieci, pojawi się wysyp takich, które odważnie i wbrew społecznemu tabu opiszą bezdzietność jako wartość. A tymczasem nie krępujcie się i w komentarzach piszcie, jak cieszycie się życiem bez dzieci. I jaką ono ma dla was wartość..*Fragment książki Szczerze o życiu bez dzieci, Edyta Broda, Wydawnictwo Pascal, 2019*Kazimierz Wł. Wójcicki, Niewiasta polska w początkach naszego stulecia (1800-1830)*Maria Ziemska, Postawy rodzicielskie, Wiedza powszechna, Warszawa 1973*Monika Mynarska, Korzyści płynące z rodzicielstwa w perspektywie biegu życia, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2020 Czy można częstować mysz wódką? W której kieszeni należy nosić lodowy rożek? Gdzie obowiązuje zakaz spłukiwania toalety? W jakim mieście jajka kupuje się w aptece? O tych i o wielu innych absurdach prawa przeczytacie poniżej. 1. Absurdalne przepisy w Stanach Zjednoczonych 2. Floryda i jej problem ze słoniami 3. Alaska dba o zwierzęta 4. Dyskryminacja kobiet 5. Sweet home Alabama? 6. Dobry zwyczaj - nie pożyczaj. Odkurzacza 7. O swoją kobietę trzeba dbać! 8. A ponadto... 9. Absurdalne przepisy na świecie 10. Kultura nakazuje 11. Zarost wskazany lub zakazany 12. A ponadto... 13. Absurdalne przepisy w Europie 14. W Europie przoduje Wielka Brytania 15. A poza tym... 16. Absurdalne przepisy Unii Europejskiej 17. Uprawa bananów z kątownikiem? 18. Dżem czy marmolada? 19. Pozostając w temacie warzyw... 20. Urodziny bez balonów? 21. Przed użyciem przeczytaj instrukcję 22. Z florą na bakier, z fauną też pod górkę Absurdalne przepisy w Stanach ZjednoczonychUSA przoduje w dziwnych uregulowaniach prawnych. "Pomaga" w tym prawo stanowe. To, co zakazane (i absurdalne jednocześnie) w jednym stanie, w drugim jest całkowicie legalne. W których stanach możemy natrafić na najdziwniejsze przepisy?Floryda i jej problem ze słoniamiNa Florydzie zdecydowanie mają problem ze słoniami. Parkując słoniem, na przykład pod marketem, musimy pamiętać o tym, by wykupić za niego dodatkowy bilet. Jednocześnie o swojego słonia należy dbać. W niektórych miejscach jest zakaz porzucania słoni po godzinie 20tej. Natomiast jeśli planujemy udać się do restauracji, wcześniej musimy słonia odprowadzić do udamy się na Florydę, musimy pamiętać też o innych zwierzętach. Obowiązuje tam między innymi zakaz uprawiania seksu z dba o zwierzętaNa Alasce natomiast, a konkretniej w miejscowości Fairbanks, nie napijemy się wódki z myszą. Pamiętajmy też, że nie wolno nam wyrzucać łosia z helikoptera. Zakaz ten obowiązuje jednak tylko w jednej sytuacji - gdy zwierzę jest Alaski dbają również o niedźwiedzie. Nie wolno ich budzić ze snu zimowego, żeby zrobić sobie z nimi przepisy dotyczą zwierząt bezpośrednio. Łosiom nie wolno uprawiać seksu na ulicach, natomiast kangury mają zakaz przebywania w salonach kobietW Minnesocie obowiązuje zakaz dotyczący jedynie kobiet. Panie nie mogą przebierać się za Świętego Mikołaja. Za złamanie zakazu można trafić za kratki nawet na 30 dni!Sweet home Alabama?W Alabamie nie można nosić lodowych rożków w tylnej kieszeni spodni. Nikomu nie przeszkadza natomiast umieszczanie smakołyków w przedniej zwyczaj - nie pożyczaj. OdkurzaczaW Denver w Kolorado można trafić do więzienia za pożyczenie sąsiadowi odkurzacza. Sąsiad za pożyczenie sprzętu od nas pozostaje jednak swoją kobietę trzeba dbać!W Arkansas mężczyzna ma prawo bić swoja konkubinę pod warunkiem, że nie robi tego częściej niż raz w tygodniu. Za to w Los Angeles mąż ma prawo bić żonę pasem, o ile szerokość pasa nie przekracza 3,6 cm. No chyba że małżonka zgodzi się na ponadto...W Sacco w Missouri kobiety nie mogą nosić kapeluszy, które mogłyby przerazić dzieci, osoby wrażliwe i to stan, w którym zabroniona jest gra w domino w Oregonie dziewczyny, które maja poniżej 18 lat, nie mogą pić kawy w miejscach publicznych po godzinie 19: you're going to San Francisco... pamiętaj, że karalne jest mycie samochodów zużytą Seattle młodym dziewczynom zakazano siadać na kolanach swoich sympatii w publicznych środkach lokomocji. Złamanie tego zakazu grozi karą wiezienia do pół miejscowości Tuscon (Arizona) nie wolno kobietom nosić spodni. Mężczyznom nie wolno nosić szelek w Nogalcs (Arizona), a obcisłych spodni w Delaware (Connecticut).Oczywiście to tylko kilka przykładów absurdalnych przepisów obowiązujących w Stanach Zjednoczonych. Jest ich znacznie więcej, a wybór ten był całkowicie prawne na świecie mogą wynikać między innymi z kultury, tradycji i religii. Ale niekoniecznie. Bo czym wytłumaczyć zakaz nudzenia się albo zakaz uprawiania kwiatów doniczkowych?Kultura nakazujeW Singapurze obowiązuje zakaz oddawania moczu w windzie. Dlatego też dźwigi wyposażone są w specjalne czujniki, reagujące na trakcie szabatu w Izraelu zakazane jest dłubanie w nosie przez wiernych. Potencjalne krwawienie, jakie owo dłubanie może wywołać, gwałci zasady Tanzanii istnieje limit długości włosów - maksimum 36 cm. Kobietom zakazuje się ponadto noszenia spódniczek mini. Grozi za to Mikronezji (państwo w Oceanii) mężczyznę noszącego krawat zmusza się do zakładania specjalnej teatru i kina w Begalu (Indie) pozbawieni są przyjemności oglądania scen pocałunku. Ministerstwo Oświaty twierdzi, ze sceny erotyczne zmiękczają wskazany lub zakazanyW wielu miejscach w Afganistanie mężczyźni bez bród nie maja prawa do pracy i żadnych usług. Urzędnicy państwowi muszą ponadto w czasie pracy nosić Turcji natomiast kandydat na studenta musi być ogolony. Na studia nie są przyjmowane także kandydatki w chustach na ponadto...Ortodoksyjni rabini z Izraela zabronili wiernym korzystania z internetu, bo "wodzi ludzi na pokuszenie i prowadzi do grzechu".W Australii tylko wykwalifikowany elektryk może się zajmować wymianą żarówek. Jeśli zrobi to osoba bez uprawnień, grozi jej kara w wysokości 10 Kanadzie jeden na pięć utworów emitowanych w radiu musi być śpiewany przez Nowej Gwinei zapłata za ślub z "nową" narzeczoną to 240 dolarów, 5 świń i jeden ptak. Dwie świnie, ptak i jedyne 30 dolarów wystarcza jako zapłata za ślub z narzeczoną z odzysku (rozwódką lub wdową). Nic nie płaci się za kobietę, która była dwukrotnie Turcji nietrzeźwych kierowców wywozi się 30 kilometrów od miejsca zamieszkania. Muszą wrócić do domu piechotą. Pod groźbą kary więzienia zabrania się im wtedy korzystania z publicznych środków więzienia Roumieh w Libanie zakazały skazanym nudzenia się w celach. Gdy tylko zaczyna doskwierać im nuda, zaczynają głośno śpiewać. Jest to znak dla pracowników więzienia, by zorganizować im jakieś Ibrahim, szef resortu finansów Malezji, wydal zakaz hodowania kwiatów w doniczkach. Minister nakazuje obywatelom uprawiać w doniczkach Kubie, pod groźbą utraty auta, nie wolno wozić prywatnym samochodem nikogo oprócz najbliższej Pekinie (Chiny) w wielu barach obowiązuje zakaz wstępu brzydkim z plemienia Yanomami (żyją w Wenezueli i Brazylii) mają zakaz rodzenia dziewczynek. Za urodzenie dziecka płci żeńskiej grozi publiczna przepisy w EuropieNie tylko świat ma się czym pochwalić. W Europie również znajdziemy wiele absurdalnych przepisów Europie przoduje Wielka BrytaniaNajwięcej absurdalnych przepisów na europejskim podwórku obowiązuje w Wielkiej Brytanii. Przede wszystkim obowiązuje tam zakaz umierania w budynkach parlamentu. Jest to związane z tym, że osobie umierającej w środku przysługuje pogrzeb na koszt państwa. Oprócz umierania zakazane jest wchodzenie do parlamentu w przepisów dotyczy jeżdżenia londyńskimi taksówkami. Nie można w nich przewozić ludzkich zwłok i wściekłych psów. Poza tym nie można zatrzymywać taksówki na ulicy, jeśli choruje się na szacunku do królowej nie wolno przyklejać znaczków pocztowych do góry nogami. Niezastosowanie się do tego zakazu określane jest zdradą skoczyć z wieży Blackpool Tower? Zapomnij. Spadanie jest wpuścić do domu każdego, kto zapuka i powie, że chce skorzystać z Brytyjczyk usiłujący sprzedać np. odkurzacz w miejscu publicznym naraża się na karę ograniczenia wolności do 3 miesięcy i 180 funtów poza tym...W Szwajcarii obowiązuje zakaz spłukiwania toalety po 22. Jest to związane z zakłócaniem ciszy Mediolanie należy cały czas się uśmiechać. Wyjątkiem od tej prawnej reguły są pogrzeby i odwiedziny w Francji karane śmiercią jest nazwanie świni Atenach, prowadząc samochód w stroju kąpielowym, ryzykujesz utratę prawa Grecji mężczyzna spóźniający się do pracy może usprawiedliwić się, twierdząc, że kochał się z szwajcarska ma zakaz fotografowania się nago (cała postać). Może natomiast robić to "w częściach". Np. na jednym zdjęciu od pasa w górę, a na drugim - od pasa w mieście Lepczyce (Białoruś) obowiązuje zakaz sprzedaży jajek. Jajka można nabyć wyłącznie w aptece, w dodatku jedynie na Spitsbergenie w Norwegii obowiązuje absolutny zakaz picia Rumunii obowiązuje zakaz wjazdu na terytorium państwa brudnym przepisy Unii EuropejskiejUnia Europejska jest znana z wydawania niezrozumiałych rozporządzeń. Kolejne dziwne pomysły unijnych parlamentarzystów wywołują jedynie uśmiech politowania. A z czego w ostatnich latach śmialiśmy się najgłośniej?Uprawa bananów z kątownikiem?Unia Europejska postanowiła między innymi uregulować krzywiznę banana. Rozporządzenie wprowadzono w 1995 roku. Zgodnie z nim banan mógł mieć przynajmniej 14 cm długości i zakrzywienie minimum 27 mm. Te zbyt wyprostowane i zbyt krótkie były przez plantatorów wyrzucane. Rozporządzenie nie ominęło również pospolitych ogórków - te za to musiały być prościutkie, by mogły trafić na sklepowe półki. Unia wycofała się z tych przepisów w 2008 roku. Okazało się, że do kosza trafiały bardzo dobre owoce, których jedyną wadą było zbyt małe zakrzywienie. Część plantatorów wyrzucała też banany spełniające normy, ale zakrzywione "brzydko".Dżem czy marmolada?Marchewka to warzywo. Wie o tym każde dziecko. Ale nie unijni urzędnicy. Według nich marchew to owoc. W końcu każdy wie, że tylko z owoców robi się dżem. Problem pojawił się, gdy się okazało, że tradycyjny dżem portugalski produkowany jest z przysmaku Królika Bugsa. Unia wyszła naprzeciw producentom z Półwyspu Iberyjskiego i zadecydowała o zakwalifikowaniu marchewki do tej samej kategorii co truskawka czy wiśnia. Jednocześnie trzeba pamiętać o tym, że z powyższych owoców można robić jedynie dżem. Zgodnie bowiem z unijnym rozporządzeniem marmoladę produkuje się wyłącznie z kategorii owoców, z tego samego powodu, zaliczono również słodkie ziemniaki i jadalną część w temacie warzyw...Rzepa jest rzepą. Brukiew jest brukwią. Tak zadecydowała Unia. Jednocześnie wprowadziła wyjątek od tej oczywistej reguły. Jeśli brukiew wchodzi w skład tradycyjnego pieroga kornwalijskiego, może być określona jako rzepa. Trzeba o tym pamiętać od 2010 bez balonów?Dzieciom poniżej 8 roku życia nie wolno dmuchać balonów samodzielnie, bez nadzoru osób dorosłych. Grozi to bowiem połknięciem balona i zadławieniem się. Nie zdały się na nic tłumaczenia socjologów, że jest to nieodłączny element dorastania dziecka. Dyrektywa weszła w życie w 2011 roku i póki co ma się użyciem przeczytaj instrukcjęRzecz oczywista, mogąca zapobiec wielu nieszczęśliwym wypadkom. Ale czy na pewno trzeba tworzyć wielostronicową instrukcję obsługi kaloszy? Czy też drabiny? Unia zadecydowała, że tak. Dzięki unijnym urzędnikom wiemy jak użytkować gumowe obuwie. Nie popełnimy też błędu, wchodząc czy schodząc z drabiny oraz ustawimy ją pod odpowiednim florą na bakier, z fauną też pod górkęSłodkowodną rybą jest nie tylko karp czy sum. Jest nią również ślimak. W ten sposób Unia poszła na rękę Francuzom, lubującym się w tym przysmaku. Dzięki zaliczeniu ślimaka do kategorii ryb hodowcy tego mięczaka mogą korzystać z unijnych nie wszystkie absurdy, jakie wyczytać możemy w rozporządzeniach Unii Europejskiej. I zapewne nie ostatnie stworzone przez unijnych urzędników. Przewodnik prawny dla polskiej rodziny za granicą Najważniejsze informacje Szkoła Model szkolnictwaNależy pamiętać, że Szwajcaria jest państwem federalnym z dużą decentralizacją kompetencji. Ponadto, w zależności od gminy/kantonu, przepisy dotyczące organizacji systemu edukacji jak i zakres materiału (w szczególności ze względu na wielojęzyczność) mogą się szkolny obejmuje szkoły pierwszego i drugiego stopnia. Nadzór nad spełnianiem obowiązku szkolnego sprawują odpowiednie kantonalne organy ds. do zasady (kantony różnie regulują tę kwestię we własnym zakresie) szkoła pierwszego stopnia obejmuje pierwsze dwa lata przedszkola (kilka godzin w tygodniu), do którego może uczęszczać dziecko, które ukończyło 4 lata. Z wyjątkiem kantonu Tessyn szkoła pierwszego stopnia trwa 8 drugiego stopnia trwa – z wyjątkiem kantonu Tessyn – 3 do zasady obwiązek szkolny kończy się z ukończeniem 16. roku życia i lokalne władze nie mają wtedy obowiązku zapewnienia dalszej ukończeniu szkoły drugiego stopnia można wybrać szkołę zawodową lub gimnazjum (przygotowujące do matury).Nauczanie w obowiązkowym okresie szkolnym w publicznej placówce jest publicznym szkołami funkcjonują również szkoły prywatne, czesne w tych szkołach jest bardzo wysokie – wynosi nawet kilkadziesiąt tysięcy franków szwajcarskich za semestr. W niektórych kantonach zrównane z obowiązkiem szkolnym jest również uczęszczanie na lekcje prywatne. Procedura naboru dziecka do szkoły Za zapewnienie miejsca w szkole jest odpowiedzialna gmina miejsca zamieszkania. Ze względu na różnice w przepisach dotyczących organizacji edukacji sugeruje się bezpośredni kontakt z gminą miejsca zamieszkania w zakresie przedłożenia niezbędnych dokumentów. Najczęściej konieczne będzie przedstawienie polskich świadectw szkolnych wraz z tłumaczeniem dziecka do szkoły odbywa się na podstawie rozmowy z rodzicami oraz przedłożonych dokumentów/świadectw szkolnych (wymagane jest tłumaczenie przysięgłe świadectw szkolnych). Po okresie próbnym trwającym przynajmniej 1 semestr kierownictwo szkoły decyduje o ostatecznym przypisaniu ucznia do danej przypadku niedostatecznej znajomości języka nauczania (w zależności od kantonu – niemiecki, francuski lub włoski) uczeń kierowany jest na intensywny bezpłatny kurs językowy. Szczegółowe informacje nt. procedur w poszczególnych kantonach Szwajcarii związanych z przyjęciem do szkoły dziecka przesiedlającego się z innego kraju pod linkiem: Rok szkolnyRok szkolny rozpoczyna się pomiędzy połową sierpnia a połową września. Przerwy semestralne, ferie i wakacje trwają ok. 13 tygodni w roku szkolnym i są ustalane przez każdy kanton oddzielnie. Terminy ferii na lata 2020-2022 można znaleźć pod linkiem: Obowiązki i prawa uczniów oraz rodzicówPrawa uczniów oraz rodziców nie odbiegają od zwyczajów panujących w Polsce i wynikają z regulacji zawartych w szwajcarskim Kodeksie cywilnym (Zivilgesetzbuch). Niemniej szczegółowo są ustalane w regulaminach odrębnie dla każdego kantonu oraz w regulaminach danej szkoły. Regulaminy i informacje w tym zakresie są dostępne na stronach internetowych instytucji kantonalnych zajmujących się sprawami edukacji (przykładowa informacja Urzędu ds. szkół publicznych kantonu Zurych – System wsparcia szkolnegoNauczanie w obowiązkowym okresie szkolnym w publicznej placówce jest bezpłatne. Obowiązkowe i bezpłatne badania lekarskie odbywają się w wieku przedszkolnym, a następnie w 4. oraz 8. klasie. Szkoła zapewnia również bezpłatną diagnostykę stomatologiczną, informując rodziców o ewentualnej konieczności podjęcia leczenia. Koszty takiego leczenia stomatologicznego ponoszą kwestiach przyjęcia do szkoły należy skontaktować się z urzędem gminy miejsca zamieszkania. Najczęstsze nieporozumieniaDziecko powyżej 16. roku życia nie ma obowiązku uczęszczać do szkoły, a władze lokalne nie mają obowiązku zapewnienia takiemu dziecku miejsca w przypadku niewystarczającej znajomości języka nauczania w szkole dziecko może zostać skierowane na lekcje nauczania języka obcego, co nie jest równoważne z zaliczeniem danego roku szkolnego. Dopiero po osiągnięciu biegłości w danym języku szkoła, w każdej indywidualnej sprawie, decyduje o zapisaniu do szkoły. Wychowanie Obowiązki rodzicaPrawa rodziców nie odbiegają od zwyczajów panujących w Polsce i wynikają z regulacji zawartych w szwajcarskim Kodeksie cywilnym (Zivilgesetzbuch). System świadczeń socjalnychZasady udzielania wsparcia ze strony ośrodków pomocy społecznej należą do wyłącznej kompetencji władz lokalnych, dlatego w poszczególnych przypadkach sugeruje się kontakt z kantonalnym urzędem ds. socjalnych lub z urzędem gminy (w niektórych gminach funkcjonują specjalne komórki zajmujące się sprawa socjalnymi).Pomoc socjalna jest udzielana w wyjątkowych przypadkach i na podstawie okoliczności indywidualnej sprawy; ma ona charakter subsydiarny (przysługuje wyłącznie, jeżeli strona nie posiada odpowiednich dochodów lub możliwości do zapewnienia utrzymania).Dodatek na dzieci do ukończenia 16. roku życia wynosi minimum 200 CHF miesięcznie (wysokość dodatku w poszczególnych kantonach kształtuje się pomiędzy 200 CHF a 400 CHF). Na dzieci z niepełnosprawnościami dodatek jest wypłacany do ukończenia 20. roku życia. Na dzieci w wieku 16-25 lat i pobierające naukę przysługuje dodatek edukacyjny w wysokości minimum 250 CHF informacje nt. rodzaju i wysokości świadczeń socjalnych przysługujących na dziecko w poszczególnych kantonach Szwajcarii znajdą Państwo pod linkiem: Problemy wychowawczeW przypadkach narażenia życia lub zdrowia, nękania, etc. należy skontaktować się z najbliższym komisariatem policji lub na numer telefoniczny (112 – międzynarodowy numer interwencyjny; 117 – policja; 118 – straż pożarna; 143 – pomocna dłoń (numer płatny); 144 – w sprawach medycznych; 147 – pomoc telefoniczna dla dzieci i młodzieży).Jeżeli problemy wychowawcze zostaną zauważone w szkole, szkoła spróbuje rozwiązać problem z rodzicami, może również skierować sprawę do urzędu ochrony dzieci i dorosłych (Kindes- und Erwachsenenschutzbehörde – KESB), działających w zależności od organizacji na poziomie kantonalnym, regionalnym lub gminnym. We wszelkich sprawach sugeruje się współpracę z organami szwajcarskimi (policja, szkoła, pomoc społeczna, KESB, etc.). Brak współpracy może prowadzić do dalej idących działań ze strony lokalnych władz lub np. odmowy udzielenia świadczeń (np. w sprawach pomocy społecznej). Problemy rodzinne W kwestiach dotyczących rozwodów lub separacji sugeruje się uprzednie skonsultowanie sprawy z prawnikiem posiadającym wiedzę na temat prawa szwajcarskiego odnośnie do zasadności wytoczenia sprawy w sądzie oraz podjęcia ewentualnych kroków prawnych. W sprawach opieki nad dzieckiem właściwymi organami jest sąd lub Kindes- und Erwachsenenschutzbehörde – KESB (organ administracyjny, który może wydawać wiążące decyzje ws. opieki nad dzieckiem). Sąd w wyroku rozwodowym rozstrzyga kwestię władzy rodzicielskiej. Może on: powierzyć jej wykonywanie obojgu rodzicom, powierzyć jej wykonywanie tylko jednemu z rodziców, natomiast drugiemu ograniczyć ją do określonych praw i obowiązków względem dziecka, pozbawić, ograniczyć lub zawiesić władzę rodzicielską, jeżeli jest to uzasadnione konkretną sytuacją dziecka. Wspólne wykonywanie władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców jest regułą, także w przypadku rodziców rozwiedzionych lub niepozostających w związku małżeńskim – powierzenie władzy rodzicielskiej tylko jednemu z rodziców jest wyjątkiem od reguły, uzależnionym od wystąpienia określonych okoliczności i uzasadnionych dobrem dziecka. Wykonywania władzy rodzicielskiej przez jednego z rodziców z jednoczesnym ograniczeniem władzy rodzicielskiej drugiego rodzica Jeżeli rodzice dziecka nie mogą dojść do porozumienia, sąd powierza władzę rodzicielską jednemu z rodziców z jednoczesnym ograniczeniem władzy rodzicielskiej drugiego rodzica do określonych praw i obowiązków względem dziecka. Sąd ustalając miejsce pobytu dziecka, kieruje się przede wszystkim jego dobrem. Dziecko zamieszkuje z tym z rodziców, który gwarantuje lepsze warunki do rozwoju osobowego dziecka i jego egzystencji materialnej. Natomiast drugi z rodziców, który jest ograniczony we władzy rodzicielskiej traci uprawnienie do współdecydowania o niektórych kwestiach dotyczących wychowania dziecka. Zawieszenie, pozbawienie lub ograniczenie władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców Sąd w wyroku rozwodowym może również pozbawić jednego lub obojga rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli: – władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody (np. skazanie rodzica na długoletnie więzienie),– rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej (np. znęcają się nad dzieckiem),– rodzice w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka,– rodzice trwale nie interesują się ograniczenia władzy rodzicielskiej jest również stan zagrożenia dobra dziecka. W takiej sytuacji sąd może:– skierować rodziców do placówek albo specjalistów zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc,– poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora (wyznaczonego przez KESB),– zarządzić umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej albo w placówce opiekuńczo-wychowawczej (realizacją tego zarządzenia zajmuje się KESB). Najczęstsze nieporozumieniaMoże się zdarzyć, że po otrzymaniu pomocy społecznej, w przypadku poprawy sytuacji finansowej, organ może zwrócić się o zwrot całości/części wcześniej wypłaconych otrzymać pozwolenie na pobyt w Szwajcarii władze wymagają posiadania odpowiednich środków do utrzymania siebie i rodziny. W przypadku pobierania pomocy społecznej władze szwajcarskie mają możliwość cofnięcia/ nie przedłużenia pozwolenia na pobyt. System opieki zastępczej Instytucja pieczy zastępczej uregulowana jest w Szwajcarii w Kodeksie Cywilnym (dział III – opieka rodzicielska oraz dział V – kuratela/piecza zastępcza dla osób małoletnich) oraz w Rozporządzeniu o ustanowieniu opieki zastępczej z r. (Verordnung über die Aufnahme von Pflegekindern, PAVO).O ustanowieniu pieczy zastępczej dla dziecka decyduje Urząd Ochrony Praw Dziecka i Dorosłych (Kindes- und Erwachsenenschutzbehörde, KESB). KESB jest instytucją kantonalną, posiadającą oddziały w każdej gminie ((w kantonach francuskojęzycznych jest to odpowiednio Service de protection des mineurs – SPMi).Kandydaci na rodziców zastępczych muszą uzyskać pozwolenie ze strony KESB. Pozwolenie dotyczy zawsze konkretnego dziecka/dzieci. Wspomniane Rozporządzenie (PAVO) jedynie bardzo ogólnie formułuje warunki, jakie muszą spełniać kandydaci. Muszą oni „swoją osobowością, stanem zdrowia, kompetencjami wychowawczymi oraz warunkami mieszkaniowymi dawać rękojmie zagwarantowania dobrych warunków dla opieki, wychowania i kształcenia dziecka”. Ponadto, przyjęcie dziecka do opieki nie może „być zagrożeniem dla dobra dzieci własnych rodzica/rodziców zastępczych”.Bardziej szczegółowe kryteria, którymi kieruje się KESB w procedurze wydania pozwolenia/zatwierdzenia kandydata, określane są w wytycznych władz danego kantonu. Badana jest ( poprzez wywiad środowiskowy) biografia kandydatów, ich sytuacja materialna, środowisko społeczne, motywacja do zostania rodzicem/rodziną zastępczą, doświadczenie w kontaktach z dziećmi, umiejętność radzenia sobie z sytuacjami funkcji rodziców zastępczych może być powierzone małżonkom, osobom niepozostającym w związku małżeńskim, jak także osobom w związkach partnerskich. Warunkiem jest miejsce zamieszkania w Szwajcarii (rodzicem zastępczym może zatem zostać również cudzoziemiec, posiadający prawo pobytu w Szwajcarii). Na podstawie ww. Rozporządzenia możliwe jest także umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej lub ośrodku opiekuńczym poza granicami Szwajcarii (art. 2a PAVO).Osoby, które chciałyby podjąć się obowiązków rodziców zastępczych powinny zgłosić się bezpośrednio do Urzędu Ochrony Praw Dzieci i Dorosłych – KESB lub do jednej z organizacji społecznych, uprawnionych do prowadzenia rekrutacji i szkolenia kandydatów na rodziców zastępczych. Takimi organizacjami są np.:Caritas Schweiz, Pflege- und Adoptivkinder Schweiz, Espoir, tipiti, organem zrzeszającym stowarzyszenia i organizacje społeczne świadczące pomoc rodzinom i będącym centrum kompetencyjnym w sprawach polityki rodzinnej jest organizacja Pro Familia Schweiz, wybranych KESB:Kanton Zurych – Berno – Lucerna – Bazylea – St. Gallen – Problemy z prawem System opieki społecznejZasady udzielania wsparcia ze strony ośrodków pomocy społecznej należą do wyłącznej kompetencji władz lokalnych, dlatego też w poszczególnych przypadkach sugeruje się kontakt z kantonalnym urzędem ds. socjalnych lub z urzędem gminy (w niektórych gminach funkcjonują specjalne komórki zajmujące się sprawa socjalnymi). Pomoc socjalna jest udzielana w wyjątkowych przypadkach i na podstawie okoliczności indywidualnej sprawy; ma ona charakter subsydiarny (przysługuje wyłącznie, jeżeli strona nie posiada odpowiednich dochodów lub możliwości do zapewnienia utrzymania). Gdzie szukać pomocyPomoc w sprawach prawnych można uzyskać od prawników szwajcarskich (koszty za porady są bardzo wysokie i mogą wynosić nawet kilkaset franków szwajcarskich za godzinę pracy prawnika).W Szwajcarii działa kilkunastu prawników polskojęzycznych. W przypadku zamiaru skierowania sprawy na drogę sądową sugeruje się uprzednie skonsultowanie sprawy z prawnikiem odnośnie do zasadności oraz możliwości dochodzenia swoich spraw, koszty postępowania sądowego mogą być bardzo wysokie (nawet kilka tysięcy franków szwajcarskich).W niektórych gminach lub przy kantonalnych izbach adwokackich można uzyskać darmową podstawową poradę prawną w zakresie spraw rodzinnych, prawa pracy, etc. Należy mieć na uwadze, że terminy oraz czas na konsultacje są ograniczone. Najczęściej wymaga się osobistego stawiennictwa, a porady są przeznaczone dla mieszkańców danej sprawach pracowniczych działają przy sądach Schlichtungstellen (w zależności od organizacji na poziomie gminy lub kantonu) i tam należy w pierwszej kolejności kierować sprawy wynikające ze stosunku pracy. Niektóre Schlichtugstellen udzielają podstawowych, darmowych porad linki:W sprawach pracowniczych: zobaczW innych sprawach: zobacz Najczęstsze nieporozumieniaJeżeli organ stwierdzi, że osoba ma możliwości zarobkowe, a ich nie wykorzystuje, może odmówić udzielenia pomocy się zdarzyć, że po otrzymaniu pomocy społecznej, w przypadku poprawy sytuacji finansowej, organ może zwrócić się o zwrot całości/części wcześniej wypłaconych otrzymać pozwolenie na pobyt w Szwajcarii władze wymagają posiadania odpowiednich środków do utrzymania siebie i rodziny. W przypadku pobierania pomocy społecznej władze szwajcarskie mają możliwość cofnięcia/ nie przedłużenia pozwolenia na przypadku zamiaru skierowania sprawy na drogę sądową sugeruje się uprzednie skonsultowanie sprawy z prawnikiem odnośnie zasadności oraz możliwości dochodzenia swoich spraw, koszty postępowania sądowego mogą być bardzo wysokie (nawet kilka tysięcy franków szwajcarskich). Tu znajdziesz pomoc Lista kontaktów w – oficjalna storna zawierająca informacje dotyczące załatwiania spraw w Szwajcarii w różnych obszarach (szkolnictwo, sprawy socjalne, sprawy pobytowe), w 5 językach, z wieloma odnośnikami kontaktowymi do odpowiednich urzędów; – strona Szwajcarskiej Rady Konsultacyjnej Kantonalnych Urzędów ds. Edukacji; – szwajcarski Kodeks cywilny; – lista polskojęzycznych prawników, notariuszy i tłumaczy w Szwajcarii; – dane kontaktowe sądów rozjemczych. Lista organizacji polonijnych w SzwajcariiZespół Tańca i Pieśni PIAST – Polski w Bernie – Machindex Institut – Polskie w Genewie – Polskie w Rapperswil – im. Paderewskiego w Morges – Kościuszki w Solothurnie – polonijne w Szwajcarii „Nasza Gazetka” – Stowarzyszenie Ostschweiz – Polskie Winterthur – Polonijny Zespół Tańca – w Zurychu – zobaczTowarzystwo Polskie „Zgoda” w Zurychu – w Szwajcarii – zobacz Lista kontaktów w PolsceInstytucjaDane kontaktoweMinisterstwo Spraw ZagranicznychDepartament KonsularnyAdres: Al. Szucha 23, 00-580 WarszawaTelefon: (22) 523-90-00Strona internetowa: (22) 523-94-44E-mail: @ @ SprawiedliwościDepartament Spraw Rodzinnych i NieletnichAdres: Al. Ujazdowskie 11, 00-950 WarszawaTelefon: (22) 239-07-40Strona internetowa: zobaczMinisterstwo Rodziny i Polityki SpołecznejDepartament Polityki RodzinnejAdres: ul. Nowogrodzka 1/3/5, 00‐513 WarszawaTelefon: (22)250-01-08Strona internetowa: (22) 461-60-60E-mail: @ Praw DzieckaAdres: ul. Chocimska 6, 00-791 Warszawa Telefon: (22) 583-66-00Dziecięcy Telefon Zaufania: 800-12-12-12E-mail: rpd@ internetowa: Praw ObywatelskichAdres: Al. Solidarności 77, 00-090 WarszawaTelefon: (22) 551-77-00Infolinia: 800-676-676E-mail: biurorzecznika@ internetowa: Centrum Pomocy RodzinieTelefon: (22) 599-71-20E-mail: sekretariat@ internetowa: Linia(udziela pomocy w zakresie usług rynku pracy i dostępnych świadczeń)Adres: Centrum Informacyjno-Konsultacyjne Służb Zatrudnienia Zielona Linia, ul. Trawiasta 20b, 15-161 BiałystokTelefon: 19524 (Infolinia)E-mail: biuro@ internetowa: Rozwoju Polskiej Edukacji za GranicąAdres: ul. Kielecka 43, 02-530 WarszawaTelefon: (22) 469-11-26E-mail: sekretariat@ internetowa: Ośrodek Interwencji KryzysowejAdres: ul. 6-go Sierpnia 1/5, 02-843 WarszawaTelefon: (22) 855-44-32E-mail: sekretariat@ ośrodków interwencji kryzysowej dla poszczególnych województw: zobaczStowarzyszenie Polski Komitet Narodowy Funduszu Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci – UNICEFAdres: ul. Rolna 175 D, 02-729 WarszawaTelefon: (22) 568-03-00E-mail: unicef@ internetowa: telefon dla ofiar przemocy w rodzinie „Niebieska Linia”Telefon: 800-120-002Strona internetowa: zobaczKomitet Ochrony Praw DzieckaAdres: ul. Oleandrów 6, III piętro, 00-629 WarszawaTelefon: (22) 626-94-19E-mail: kopd@ internetowa: Babcia zamiast opiekunki? Wielu rodziców korzysta z ich wsparcia. "Same się w taki układ pakują" Opieka nad wnukami to dla wielu dziadków przyjemność. Nie mogą doczekać się chwil spędzonych z potomkami swoich dzieci. Są na emeryturze i chc... Położyła niemowlę na grobie. Chciała, żeby poznało krewnych. "Byliby z ciebie dumni" Kobieta wcześnie straciła mamę, niedługo po niej brata. Bardzo tęskni za krewnymi i często odwiedza ich grób. Niedawno zabrała tam swojego... Mama jest oburzona zachowaniem teścia. "Udostępnia zdjęcia mojego dziecka bez zgody" Relacje rodzinne mogą być skomplikowane. Do weryfikacji ich jakości najczęściej dochodzi przy pojawieniu się w tym układzie małych dzieci. Każ... Dziadkowie mają dość bycia darmową opieką. "Babcia to nie robot, a wnuki nie zabawki" Kiedy w domu pojawia się nowy członek rodziny, wszyscy są nim oczarowani. Małe stópki, niewinne uśmieszki, czasem grymasy. Po serii odwiedzin ... Tata zakazał teściowej opieki nad 6-letnią córką, po odkryciu jak ją karmi. "Wyrzucała jedzenie, gdy tylko wychodziłem" Wdowiec musiał się zmierzyć z niechęcią swojej córki do jedzenia. Nauczył się gotować tak, jak zmarła żona, dziewczynka pokochała jego kuchnię... Babcia plus. Czy dziadkom należą się pieniądze za opiekę nad wnukami? "Należy im się przede wszystkim święty spokój" Resort rodziny rozważa wprowadzenie zasiłków dla dziadków za opiekę nad dzieckiem, wzorując się na Węgrzech. Program miałby nazywać się babcia... Dziecko po ośmiu miesiącach zobaczyło dziadków. Jego reakcja wzruszyła internautów Rodzice obawiali się, że po ośmiu miesiącach izolacji ich trzyletnia córka nie rozpozna swoich dziadków. Postanowili nagrać reakcję dziewczynk... Dziadkowie w Szwajcarii mogą przytulać wnuki? Są dwa warunki Urząd zdrowia publicznego w Szwajcarii ogłosił, że teraz dzieci poniżej dziesiątego roku życia mogą bezpiecznie przytulać swoich dziadków.... Dziadkowie uparli się, by pierwszy raz przytulić wnuka. Zrobili dziwny strój ochronny Do czego zdolni są stęsknieni dziadkowie do tej pory można było jedynie przypuszczać, jednak przypadek babci i dziadka z Kalifornii udowadnia,... Dziadek pierwszy raz zobaczył wnuka. "Trzy pokolenia społecznego dystansu" Pandemia koronawirusa sprawia, że na świecie wprowadzanych jest coraz więcej obostrzeń. Podstawową zasadą jest zachowanie społecznego dystansu... Koronawirus. Utajone objawy u dzieci. Lekarka: niebezpieczne, bo nierozpoznane ogniwo W Polsce stwierdza się coraz więcej przypadków koronawirusa. Małgorzata Ponikowska, lekarka przypomina o tym, że dzieci mogą przenosić infekcj... Minister zdrowia: Chrońmy naszych dziadków. Nie powinni się teraz opiekować wnukami Przedszkola i szkoły zostały zamknięte z powodu pandemii koronawirusa. Minister Zdrowia uczula, aby nie prosić o pomoc w opiece nad dziećmi ic... "Dziadkowie są od rozpieszczania, rodzice od wychowywania". Jak dziś wyglądają relacje wnuków z dziadkami? Dziś Dzień Babci, jutro Dzień Dziadka. Więzi, które łączą dziadków z wnukami, są wyjątkowe, chociaż nie wszystko może podobać się rodzicom.... Dzień Babci i Dziadka 2020: data, prezenty, życzenia Dzień Babci i Dzień Dziadka to daty, które wnukowie zapisują w kalendarzu. To ważne święta, do których należy się przygotować. Co podarować... Dziadkowie uprowadzili wnuka. Stwierdzili, że: "Chodzi o dobro dziecka" Pani Beata, mama małego Igora, z dnia na dzień straciła dziecko. Chłopiec został uprowadzony przez dziadków. Syndrom dziadków-niewolników. "Muszą być służącymi dla dzieci i wnuków" Wiadomo, czym jest "instytucja" babci i dziadka. Tak, tak, to darmowa pomoc przy wnukach. Często w pełnym wymiarze godzin. Do tego niezawodna.... Czy dziadkowie mogą publikować w sieci zdjęcia wnuków bez zgody rodziców? Babcia ze Szwajcarii dostała zakaz Coraz więcej zdjęć dzieci trafia do internetu. Z wakacji, z urodzin, z pobytu u babci i dziadka. Publikują je sami rodzice, ale także... Dziadkowie kontra rodzice: "Babcia zawsze wciska mu deserek", czyli wojna żywieniowa [JAK MAMA Z MAMĄ] Nasza wiedza na temat odżywiania (nie tylko) dzieci sukcesywnie rośnie. Wiemy jak i ile jeść, jakie produkty wybierać. Mamy przewagę nad naszy... Dziadkowie, nie chcemy od was tak dużo prezentów dla dzieci. A już na pewno nie takie [LIST] Pokój dzieci naszej czytelniczki co roku tonie w prezentach, które dostają na Gwiazdkę. Prosi, nalega, sugeruje, wskazuje alternatywne pomysły... Co dziadkowie naprawdę myślą o współczesnych rodzicach? Młodzi rodzice często krytykują dziadków i babcie za przestarzałe metody wychowawcze. A co nie podoba się dziadkom w naszym podejściu do dziec... Alimenty od dziadków: kiedy dziadkowie płacą alimenty Zdarzają się sytuacje, gdy zasądzone alimenty nie są płacone. Kiedy możemy pobierać alimenty od dziadków? W jakich sytuacjach to dziadkowie... W nowych rolach Czasem dziadkom trudno jest pogodzić się z tym, że odpowiedzialność za wychowanie dzieci spoczywa przede wszystkim na rodzicach. Nie potrafią... Blogerka szczerze: Dla teściowej to naturalne - jestem babą i muszę dawać radę Autorkę bloga "Mum and the city" denerwuje, jak teściowa chwali swojego syna za drobne prace domowe, a jej wytyka najmniejsze niedociągnięcia.... "Dziadkowie powinni być blisko wnuków" - pisze blogerka. "Dziadkowie nie są zainteresowani wnukami" - ripostują internauci Rodzice autorki bloga Flow Mummy angażują się w wychowanie jej dzieci. Blogerka jest z tego zadowolona i przekonuje, że wnuki powinny spędzać... Babcia i dziadek z in vitro! Zobaczcie jak wygląda odwaga, duma i miłość! Stowarzyszenie "Nasz Bocian" jest pomysłodawcą akcji "Jestem babcią/dziadkiem dzięki in vitro"! Odważni dziadkowie robią sobie zdjęcia z wnuka... 6 reguł, które wbrew rodzicom, łamią dziadkowie Surowi już byli, teraz nie oni wychowują dzieci, mogą więc sobie pozwolić na więcej. Bierzemy pod lupę "krnąbrne" babcie i dziadków. U dziadków tygodnia. Dzieci od dłuższego czasu wspominały, że chcą jechać do dziadków, my uznaliśmy że kilka dni wolnego też nam się przyda. Stawiliśmy się u dziadków z Kudłatą i Pitulkiem żądnymi nowych przygód i stęsknionych za dziadkami. - Tylko pamiętajcie, żeby myli zęby - przypominała Monika babci. - Nic Alimenty od dziadków: kiedy dziadkowie płacą alimenty Alimenty od dziadków: obowiązek alimentacyjny dziadków względem wnuków Zdarzają się sytuacje, w których pomimo posiadania wyroku zasądzającego alimenty nie jesteś w stanie ich wyegzekwować. Osoba zobowiązana ich nie płaci lub przekazuje ci niewielkie kwoty. To oczywiście niesprawiedliwe, bo w Ile dni do Dnia Dziadka? Kiedy obchodzimy święto wszystkich dziadków? . Odliczanie dni do Dnia Dziadka zazwyczaj rozpoczyna się tuż po Nowym Roku. Święto Babci i Dziadka przypada bowiem w drugiej połowie stycznia, czyli w czasie, gdy część dzieci w Polsce przebywa na feriach i ma idealną okazję, aby odwiedzić swoich dziadków. Ile zostało dni do Dnia Dziadka w 2022 roku Prezent na Dzień Babci i Dziadka. Czym obdarować kochanych dziadków? dziadków" jest niezwykle ważna dla wychowania i rozwoju kolejnych pokoleń. Dziadkowie chętnie i aktywnie angażują się w opiekę nad wnukami, spędzają z nimi czas wolny, a także opiekują się podczas choroby, gdy rodzice są w pracy. Dlatego też tak wielką popularnością cieszy się styczniowe święto Babci Jedziecie w podróż z dziadkami? Plusy i minusy takich wakacji Pierwszy wariant, znany niemal wszystkim z własnego dzieciństwa, nadal często świetnie się sprawdza w wielu rodzinach, ale czasy się zmieniają, nasze oczekiwania i styl życia też. Może dlatego coraz popularniejsze stają się wspólne wyjazdy rodziców, dziadków i dzieci. W codziennym pędzie wszyscy Portret dziadków Kiedy mówimy, że dziadek lub babcia są "kochani" albo "nie do zniesienia", najczęściej mamy na myśli nie to, jak się zachowują wobec naszego dziecka, ale to, jak kształtuje się ich relacja z nami. Na ogół dziadkowie kochają wnuki i chcą dla nich jak najlepiej. Rzecz w tym, że interpretacja Dzień dziadka 2021. Kiedy wypada dzień dziadka w tym roku? Najpiękniejsze życzenia na dzień dziadka Dzień dziadka 2021 zbliża się wielkimi krokami. W tym roku szczególnie należy pamiętać o złożeniu życzeń wszystkim dziadkom. Panująca epidemia koronawirusa najbardziej daje się we znaki seniorom. Oni, jako grupa najbardziej narażona, są z powodu pandemii siłą rzeczy najbardziej pokrzywdzeni "Dziadkowie są od rozpieszczania, rodzice od wychowywania". Jak dziś wyglądają relacje wnuków z dziadkami? doświadczają na nowo Skąd skłonność dziadków do rozpieszczania? Dr Marta Majorczyk, pedagog i doradca rodzinny z poradni przy USWPS, wykładowca akademicki w Wyższej Szkole Bezpieczeństwa w Poznaniu, wskazuje, że pojawienie się wnuka otwiera możliwość ponownego przeżycia tych chwil i sytuacji w relacji Dzień dziadka 2021. Sprawdź, kiedy wypada święto wszystkich dziadków Dzień Dziadka świętujemy 22 stycznia, który w tym roku wypada w piątek. Jako że dzień wcześniej, 21 stycznia obchodzimy Dzień Babci, bardzo często łączy się te dwa święta, odwiedzając dziadków w tym samym dniu. Dzień dziadka 2021 - co warto wiedzieć? Należy zaznaczyć, że Dzień Babci i Dzień Dziadka Dzień Dziadka 2021 - najpiękniejsze życzenia na dzień dziadka się ze swoimi dziadkami osobiście, ale piękne życzenia z okazji ich święta można przekazać telefonicznie, w czasie rozmowy na Skypie. Można też wysłać tradycyjną kartkę z życzeniami z okazji Dnia Dziadka. Poniżej prezentujemy listę najpiękniejszych życzeń, które można wykorzystać. Dzień Dziadka 2021

urodzenie dziecka w szwajcarii